Zoektocht naar de Waarheid

Een paar weken geleden zag ik op onze kerkapp dat er een Bijbelverspreiding in ons dorp werd georganiseerd. Toen twijfelden we geen moment om ook mee te doen.  Ieder adres in het dorp krijgt een kaart met QR-code die je kan scannen en dan kan je in allerlei verschillende talen de Bijbel lezen. Er staan verder bijvoorbeeld ook bijbelstudies op. Wat ik heel goed vind aan deze kaart met bijbehorende QR-code is dat je aan de buitenkant niet kan zien wat het is. Iemand moet dus echt moeite doen om te ontdekken wat het precies is 👍🏻. We moesten de kaarten ophalen op een locatie waar we heel vriendelijk werden ontvangen. Er werd uitgelegd hoe het werkte. We konden zelf kiezen welke en hoeveel straten we wilde doen. We hadden uiteindelijk rond de 150 adressen 🙏🏻. Daarna nog even koffie drinken en toen gingen we naar huis om alle adressen op de kaarten te plakken. Na het middagslaapje van onze zoon zijn we begonnen met het rondbrengen. Persoonlijk vond ik het wel erg spannend, want je weet

Mijn man en ik hebben de serie "The Tattooist of Auschwitz" bekeken. Het is een hele goede, indrukwekkende en tegelijkertijd verdrietige serie en is gebaseerd op het boek "De tatoeëerder van Auschwitz". Deze serie is in 2 verschillende tijden gespeeld. De ene gaat terug naar de tijd wanneer Lale Sokolov(de hoofdspersoon) in Auschwitz gevangenzat. De andere gaat terug naar de tijd wanneer Heather(de schrijver) samen met Lale in gesprek gaat om van zijn verhaal een boek te schrijven, want het is zo belangrijk dat de wereld dit verhaal kent.  Lale Sokolov is een Joodse man uit Slowakije en heeft 3 jaar in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau gevangengezeten. Daar heeft hij de vreselijkste dingen meegemaakt en gezien. Hij kon op een gegeven moment tatoeëerder worden. Hij moest dan andere mensen tatoeëren die binnenkwamen in het concentratiekamp. In ruil hiervoor kreeg hij een betere slaapplaats en meer te eten. In deze 3 jaar tijd leert hij Gita kennen. Zij is ook Jo

Het was weer een hele fijne avond, weer onder het genot van heerlijke kopje koffie 😋. We hebben Openbaring 1 nogmaals gelezen en het voorwoord + hoofdstuk 1 van het boek "Het Meesterwerk van God" behandeld. In de vroege ochtend van die dag heb ik het doorgelezen en wat was ik onder de indruk hoe mooi en goed Henk Binnendijk Openbaring 1 had uitgelegd. Vooral over het stukje hoe Johannes verbannen werd naar Patmos en zich (waarschijnlijk) veel zorgen maakte over de gemeenten die hij achter zich had moeten laten. Zouden ze het zonder hem redden? Uiteindelijk schrijft Henk dat niet de keizer Johannes naar Patmos heeft verbannen, maar dat het God zelf is geweest. Johannes moest in een stille omgeving zijn om datgene wat Jezus hem wilde openbaren, te kunnen zien en horen. Daarom is het ook zo belangrijk voor ons om in deze drukke maatschappij (met veel herrie om ons heen) stille tijd te hebben met God. Dan kun je Zijn stem pas goed verstaan 🙏🏻. In hoofstuk 1 waren nog veel meer

Eindelijk is de Bètagroep begonnen. Ik keek daar erg naar uit om weer samen te komen met een groepje om over het geloof te praten en het is natuurlijk ook heel gezellig. Het is gewoon zo fijn om met elkaar op te trekken gedurende een tijdje en een bepaald thema, bijbeltekst, boek te behandelen.  Ik neem je kort mee naar de eerste 2 avonden (ik vertel alleen iets over mezelf in deze blog ivm privacy van de andere mensen): 1ste avond: Deze avond hebben we fijn bijgekletst onder het genot van een lekkere kop koffie met opgeklopte melk 😋. We hebben ook gesproken over hoe we individueel verder zijn gegaan in het geloof na de Alpha cursus. Ik vond het leuk dat mijn blog even kort werd aangehaald (door de gespreksleiders van deze betagroep, trouwens dezelfde als van de voorgaande Alpha cursus) om te vertellen dat over de kritiekpunten die ik had over de Alpha cursus nog wel gesproken wordt binnen het Alphateam. Zie daarvoor mijn laatste blog van de Alpha cursus. Ik benoem daarin o.a. veel po

Ik ben vorig weekend naar 2 uiteenlopende diensten geweest. De een is met opwekkingsmuziek, een band en uitbundigheid en bij de ander staat juist stilte, taizeliederen en een koor centraal. Heel bijzonder om te zien hoe verschillend het geloof ervaren kan worden.  Zaterdagavond ben ik voor de eerste keer naar een Worshipnight (eigenlijk evening 😉) van een evangelische gemeente uit ons dorp geweest. Ik hou van opwekkingsliederen en praisediensten, dus ik was erg benieuwd naar deze avond. Ik vond dat er mooi gezongen werd. Ook werd er gedanst en zelfs de polonaise gelopen. Dat laatste zal ik zelf niet doen. Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik ook onzeker werd, want ik ben niet zo uitbundig zoals sommige mensen. Ik ben rustig en bescheiden. Mij zul je niet snel uit mijn bol zien gaan 😂. Dus dat maakte dat ik mij daar niet 100% op mijn gemak voelde en ik denk ook niet dat ik hier snel weer heen zou gaan als het nog een keer georganiseerd zou worden. Ik ben ook iets eerder weggegaan, w

Afgelopen zondagavond was er een praisedienst in onze kerk gepland. Ik wilde daar heel graag heen. Ik hou van opwekking en van een band of koor. Er kwam ook een voorganger uit een Evangelische gemeente uit ons dorp spreken. Hij was er vorig jaar ook en zijn preek/overweging vond ik erg sterk en pakkend. Dus nu wilde ik deze praisedienst ook zeker niet missen.  Even iets leuks: Toen ik wegging wilde ik de voordeur bij ons opendoen en toen zag ik een lieveheersbeestje. Dat vond ik heel mooi. Ik probeer meer op het kleine te letten, ook om de dankbaarheid voor het kleine te vergroten maar ook om de kleine tekenen van God niet te missen. Op die manier kan Hij ook spreken. Diezelfde ochtend was ik heel even met mijn blog bezig en toen ik uit het raam keek, zag ik een regenboog 🙌🙏.  Ik pakte de fiets uit de schuur en ging op weg naar de kerk. 10 minuten later was ik er. Bij de ingang kreeg iedereen een wit papiertje met een klein mosterdzaadje erin, want het thema van deze dienst was "