Onze tweede keer bij het Kleine Vuur
Afgelopen zondag zijn we weer naar het Kleine Vuur geweest. Dit wordt door de Vuurplaats in Apeldoorn georganiseerd.
Deze keer ging het over het verhaal van Ruth. We hebben thuis een liedje geoefend, genaamd "Iemand als Ruth" en we hebben het verhaal geluisterd via het Youtubekanaal van Superboek. Dit is een goede aanrader voor Bijbelverhalen!
Toen we de parkeerplaats kwamen oprijden, werden we bijna aangereden door een auto die uit een parkeervak wilde rijden. Zo zie je maar weer dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Daarna liepen we naar binnen. Ik haalde nog een kopje thee op(mijn zoon en man hoefde niet iets te drinken) en toen gingen we een plekje opzoeken om te zitten. We hadden nog even gesproken met Naftali. Hij is een goede vriend en loopt stage bij de Vuurplaats. Helaas is het zijn laatste keer.
(Welkom bij het Kleine Vuur)
En toen begon het Kleine Vuur. Onze zoon heeft het nog steeds over Jona van de vorige keer. Dus de opzet en de manier hoe een Bijbelverhaal wordt verteld, is geweldig en heel goed. Op deze manier blijft een Bijbelverhaal goed hangen bij kinderen en dat is wat je wilt.
(De schatkist gaat open; Hieruit komt het Bijbelverhaal)
Het verhaal van Ruth wordt verteld op de grond volgens de Godly play-methode. Onze zoon vond het leuk. Ik heb zelf persoonlijk niets van het verhaal gezien op de grond, want iemand besloot met haar rug voor mij te gaan zitten 😓. Dus ik ben ook heel even bij mijn zoon gaan zitten op de grond en ik heb een paar leuke foto's gemaakt, maar toen ben ik snel weer naast mijn man gaan zitten. Ik wilde zelf ook geen "obstakel" vormen voor andere ouders. Uiteindelijk gaat het om de kinderen natuurlijk, maar als ouders wil je natuurlijk het verhaal (ook in beeld) wel meekrijgen.
(Ons knutselwerkje is af)
Toen begonnen we aan het knutselwerkje. Ik was heel nieuwsgierig welk knutselwerkje bij het verhaal van Ruth zou passen. Het was een mandje die de kinderen konden versieren en daar op het laatste graan in konden doen. Wat leuk bedacht zeg! Echt geweldig!
(Alle kaarsjes zijn aangestoken)
Toen was het tijd om te bidden en de kaarsjes aan te steken. Onze zoon vindt dat ook heel leuk om te doen en het is ook iets tastbaars voor kinderen. Bidden kan misschien nog iets "vaags" zijn voor hen en door middel van een kaarsje aansteken wordt het duidelijker voor hen.
(Heerlijke courgettesoep)
Als laatste konden we ook blijven eten. Er was weer heerlijke courgettesoep en verschillende soorten beleg op brood. Voor de kinderen waren er vegetarische knakworstjes. Ik had voor het eerst Muhammara op brood en het was heerlijk. Wat ik alleen wel merk aan de groep bij het Kleine Vuur dat er een bepaalde geslotenheid is richting nieuwe mensen. Dat is wel heel erg jammer.
Ik wil wel heel duidelijk zeggen dat Wendy en Naftali die deze keer samen het Kleine Vuur hebben gedaan twee fantastische toppers zijn. Ze hebben het geweldig gedaan.
We kijken afhankelijk van het thema of we de volgende keer weer aanwezig zijn 😊.
Het was heel fijn dat jullie er waren, en wat een mooie blog, heel eerlijk en open😄
BeantwoordenVerwijderenVervelend dat jullie geslotenheid ervaren naar nieuwe deelnemers, geef het vooral aan. We willen het voor iedereen welkom en fijn houden. En wat bijzonder om te lezen hoe het verhaal van Jona zo blijft hangen. Dat is een goed teken😉.