Wat ik leerde na mijn gebedsreis over Halloween: luisteren naar Gods waarschuwing

Een paar weken heb ik een 7-daagse gebedsreis gehouden rondom het thema Halloween. Ik ben dankbaar dat ik dit heb gedaan, want het is zo hard nodig. Er zijn zoveel mensen die - vaak zonder het beseffen - deelnemen aan het duistere feest, en anderen de vastzitten in cults met hun occulte en vreselijke rituelen. Laten we hen niet vergeten. Ook nu Halloween voorbij is, mogen we blijven bidden dat zij bevrijding, bescherming en licht mogen ontvangen. 

Toch stel ik mezelf de vraag: kan ik zelf wel standhouden tegen het kwaad? Want de duivel gaat rond als een briesende leeuw, opzoek naar wie hij kan verslinden. Daarom moeten wij - en ikzelf - waakzaam blijven. Kort na deze gebedsreis heb ik iets meegemaakt dat mij hieraan opnieuw herinnerde. Dat verhaal wil ik graag met je delen: 

Als gezin kregen een uitnodiging van een ander gezin om mee te gaan naar een Sinterklaas meet & greet in een pannenkoekenhuis. Sinterklaas zelf is hierin niet het probleem, maar het pannenkoekenhuis wel. Het pannenkoekenhuis is namelijk gebouwd rond het thema van Hans en Grietje. Het klinkt misschien onschuldig, maar er komt hekerij in voor.

Ik ben er in het verleden al een paar keren geweest, maar de laatste keer voelde ik heel duidelijk: dit is geen plek waar ik als christen wil zijn. Het klopte gewoon niet meer. Daarom heb ik met deze uitnodiging erg geworsteld. Ik wilde niet de enigste zijn die "nee" zei en uiteindelijk heb ik toch "ja" gezegd en is er een reservering gemaakt. 

Maar achteraf kreeg ik spijt. Ik vond het jammer dat ik niet naar mijn gevoel had geluisterd. Het was alsof God mij duidelijk maakte dat dit niet goed was, en toch heb ik dat genegeerd. Dat raakte mij. Mijn man en ik zeiden tegen elkaar dat dit die ene keer zou zijn waarop we zouden kijken of het misschien wel of niet zou kunnen. En ja, de intentie van je hart speelt een rol. Maar ik heb opnieuw geleerd: als je een omgeving als christen niet hoeft op te zoeken, dan moet je het ook niet doen.  

En toen kwam het moment van het bezoek aan het pannenkoekenhuis. Ik heb met een kritische blik rondgekeken, en eerlijk gezegd: het viel op het eerste gezicht wel mee. Maar toch heb ik besloten hier niet meer heen te gaan. Want de duivel kan dingen heel subtiel verpakken, in een jasje dat onschuldig lijkt. Juist daarom moeten wij waakzaam blijven en niet zomaar meegaan in wat normaal of gezellig lijkt.  




Laten wij daarom waakzaam blijven en Gods stem volgen, ook in kleine keuzes van het dagelijks leven. Want uiteindelijk gaat het erom dat wij het Licht opzoeken en ver van de duisternis blijven. Mijn gebedsreis rond Halloween herinnerde mij eraan: gebed en waakzaamheid horen samen. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Een bijzondere vondst op de christelijke rommel- en boekenmarkt

Onze eerste keer bij het Kleine Vuur

Op kerkenpad #3: Hersteld Hervormde gemeente