Wat vond ik van de Woord en gebedsviering van de Rooms-katholieke geloofsgemeenschap in mijn dorp?

Afgelopen zondagochtend (27 april 2025) ben ik voor de eerste keer naar de Rooms-Katholieke geloofsgemeenschap in mijn eigen dorp geweest. Het was voor mij wel een hele hoge drempel om er heen te gaan. Deze geloofsgemeenschap moest een aantal jaren geleden afscheid nemen van hun eigen kerkgebouw. Na die tijd mogen ze gebruikmaken van een ander gebouw. Dat maakte het o.a. heel erg spannend voor mij, want anders loop je een kerk binnen en ga je op een kerkbank zitten. Maar nu kon dat dus niet. Ik wist ook helemaal niet wat ik kon verwachten en hoe de Woord en gebedsviering eruit zal gaan zien. Ik heb al wel een aantal keren twee verschillende Rooms-katholieke kerken in mijn omgeving bezocht. Deze twee kerken vallen ook onder dezelde parochie als de geloofsgemeenschap in mijn dorp. 

Een paar dagen voordat ik naar deze Woord en gebedsviering zou gaan, heb ik nog wel even een mail gestuurd naar het secretariaat van deze geloofsgemeenschap. Puur om even te vragen of een Woord en gebedsviering of een Eucharistieviering ook toegankelijk is voor belangstellenden. Als antwoord kreeg ik dat het inderdaad toegankelijk is voor iedereen en dat ik van harte welkom ben. Ik vond het ook wel even fijn om een mail te suren, want op deze manier kondigde ik ook indirect aan dat ik een keer langs zou komen 😊. Bij een "gewone" kerk zou ik dat nooit doen, maar bij een kleinere geloofsgemeenschap vond ik het wel heel fijn om even te doen. 

Toen ik eraan kwam lopen, sprak ik even met een vrouw buiten. Zij kwam tegelijkertijd aan als ik, maar ze had verwacht dat ik naar de tegenovergelegen sportschool zou gaan. Maar ik ging toch echt naar de deze Woord- en gebedsviering, haha. Toen ik binnenkwam, zaten er al 5 mensen. Ik heb mezelf al een paar dagen voorbereid op bepaalde vragen zoals "Wat brengt jou hier?" of "Bij welke kerk ben je lid?". Het voelde in het begin voor mij een beetje ongemakkelijk. Ik heb mezelf even kort voorgesteld en de reden verteld wat ik hier kom doen. Daarna heb ik even de aanwezige mensen een hand gegeven. Ik werd gastvrij ontvangen en in het begin van de Woord en gebedsviering werd ik ook persoonlijk welkom geheten. Ik vond het heel mooi om hierbij aanwezig te mogen zijn! 

Alleen de setting waarbinnen deze Woord en gebedsviering werd gehouden, raakte mij erg diep. Niet in een kerk, gewoon aan een tafel met stoelen daaromheen in een gewoon gebouw. Ik gun deze mooie geloofsgemeenschap zoveel meer, maar helaas is het niet mogelijk. De kerk waar ze afscheid van moesten nemen, staat nog steeds ongebruikt in het dorp. Dit lijkt mij erg verdrietig en confronterend voor deze geloofsgemeenschap, maar ondanks dat zie ik wel een mooie gemeenschap die er het beste van probeert te maken en ook graag met andere (protestantse) kerken samen wil werken. Ik was wel de enigste jongere. Dat vond ik ook pijnlijk om te zien. Ik heb een enorme voorliefde voor de Rooms-katholieke kerk. Als ik een kleine schakel zal kunnen zijn om deze geloofsgemeenschap een boost te kunnen geven, dan zal ik dat 100% doen. 

Deze zondag was ook Beloken Pasen of ook barmhartigsheidszondag genoemd. Er werd ook uitgebreid stilgestaan bij het overlijden van de Paus. Het leek erg op een normale viering, maar dan wel zonder de Eucharistie. Ook het vrede wensen, werd gedaan. Het werd trouwens geleidt door parochianen en niet door een pastoor. 

Na die tijd was er koffie of thee drinken. Ik heb heel lang gesproken met een mevrouw en ik heb met haar een heel fijn en boeiend gesprek gehad. Hierin kon ik een aantal vragen over de geloofsgemeenschap en de parochie stellen. Ze heeft veel verteld en uitgelegd. Eén ding wil ik wel delen over het gesprek. Ik heb een tip gegeven voor deze geloofsgemeenschap. In onze plaatselijke krant staat achterin altijd de kerkdiensten in de verschillende dorpen voor de komende zondag aangegeven. Alleen deze geloofsgemeenschap staat er jammergenoeg niet tussen. Misschien is het een idee dat zij er ook in kunnen komen, zodat mensen die geen weet hebben van deze Rooms-katholieke gemeenschap maar wel geïnteresseerd zijn ook een keer kunnen komen. Hopelijk kan dit een lichtelijke boost voor deze geloofsgemeenschap zijn.

Het was een bijzondere ervaring! Zal ik hier nog een keer terugkomen? Eerst was ik erg aan het twijfelen. Niet omdat ik het niet mooi vond, maar meer omdat het mij zo aangreep om te zien dat deze geloofsgemeenschap zonder kerk is. En dan probeer ik wel tegen mezelf te zeggen: "Karin, je kan overal een kerk vormen waar God aanwezig is." Dit was ook een reminder die iemand mij via de DM op Instagram een keer stuurde een tijdje geleden. Ik denk dat ik zeker wel een keer ga terugkomen, maar binnen welk tijdsbestek weet ik niet. 

En toen was het tijd om weer terug naar huis te gaan. Ik heb de mensen van harte bedankt voor hun gastvrijheid en dat ik deze Woord en gebedsviering met hen mocht meemaken.