Op kerkenpad gaan: Terugblik 2024

In mei 2024 heb ik mijn eerste blog geschreven over het "op kerkenpad gaan". Een heel interessant initiatief waarin ik graag meer wilde leren over de verschillende kerken/gemeenten en hoe verschillend ze omgaan met het geloof. Ook wilde ik laten zien dat het belangrijk is "om over kerkmuren heen te kijken". Hoe gaat het hier nu mee? Heb ik er iets van geleerd? Ga ik hier nog mee verder? Ik denk dat mensen hier nieuwsgierig naar zijn, aangezien het al even stil is rond dit onderwerp. En dat klopt ook. 

Het antwoord is: Ik ga er zeker mee door, want ik blijf de verschillende kerken/gemeenten en hun verschillende omgang met het geloof heel interessant vinden. Alleen ik moet ook eerlijk zijn over mijn ervaring. Na de laatste diensten die ik had bijgewoond, kreeg ik sterk het gevoel dat ik een "kerkpauze" nodig had. Het voelde even niet meer goed om fysiek naar een kerkdienst te gaan. Daarentegen vond ik het wel heel fijn om een kerkdienst te volgen via kerkdienstgemist. Deze "kerkpauze" lag vooral aan bepaalde (negatieve) ervaringen die ik had opgedaan. Dit heeft vooral te maken of er hartelijkheid, vriendelijkheid en warmte in een kerk/gemeente aanwezig is. Ik merk dat ik er heel gevoelig voor ben als dit (grotendeels) mist.

Het afgelopen jaar ben ik naar het Leger des Heils en de Rooms-katholieke kerk geweest. Dit zijn twee hele verschillende kerken, maar de ervaringen waren ook heel anders. Het Leger des Heils qua dienst, spreekt mij minder aan dan de eucharistieviering van de RKK. De gastvrijheid van het Leger des Heils was daarentegen heel warm en verwelkomend en de RKK voelde heel koud, afstandelijk en eenzaam aan. Dat raakte mij heel erg en dan met name de ervaring van de RKK. Ik ben protestant maar ben erg Rooms-katholiek gezind. Ik wilde zo graag dat deze ervaring goed zou gaan, maar het liep uit op een teleurstelling. Ik twijfelde na die tijd heel erg of ik met deze ervaring iets moest doen, want ik gun de RKK zoveel beter. Ook met het oog dat de RKK-gemeenschap zo erg aan het krimpen is in deze regio. Ik heb ervoor gekozen om het niet te doen. Soms twijfel ik weleens of ik het beter wel had kunnen doen. Wat zou jij in deze situatie hebben gedaan? Wel of geen contact hebben opgenomen met deze kerk?

Maar wat gebeurt er bij mij precies als ik in een kerk zit waar ik mij niet op mijn gemak voel of waar ik hartelijkheid of warmte mis? Als ik in een kerk zit, wil ik iets van God kunnen ervaren, want waar God is, is liefde, vriendelijkheid en warmte. Als dat er (grotendeels) niet is, dan word ik vanbinnen erg verdrietig(dat zie je dan niet aan mij) en dan sluit mijn hart voor alles. De liederen/psalmen of preek komen dan niet meer binnen. Ik heb ook weleens mezelf de vraag gesteld: Ligt het aan mij? Maar ik ben een vriendelijk, aardig, open en lief persoon. Ik ben ook verlegen, bescheiden en een kat uit de boom kijker. Dit kunnen (denk ik) geen dingen zijn waarmee ik mensen op afstand houd. Tevens heb ik ook hele postieve ervaringen rond dit onderwerp. 

Mijn bedoeling is om in 2025 weer verder te gaan met het "op kerkenpad gaan". Ik hoop dat ik in 2024 kan "resetten" van deze kerkervaringen en dan in 2025 weer met positieve nieuwe moed weer naar verschillende kerkdiensten kan gaan. Ik heb een nieuw lijstje met kerken gemaakt. Daarover vertel ik in een volgende blog meer over.